Categorie archieven: reizen

Time flies (when you’re having fun)

Geplaatst op door
Beantwoorden

EmiratesA380Ik las in Volkskrant Magazine dit weekend dat de meeste passagiers geen idee hebben in welk type vliegtuig ze stappen. Er zijn mensen die het verschil niet zien tussen een Boeing of een Airbus, laat staan een Embraer. Ik hoor daar dus niet bij. Ik verheug mij  nu al dat we komende zomer voor het eerst met de nieuwe grote luchtreus de A380 – van Airbus, dus – gaan vliegen.

Ik zie direct het verschil tussen een Boeing of een Airbus, tussen een Dreamliner of een 777. Dat heb je wel vaker met van die neuroten zoals ik die vliegen fascinerend vinden maar eigenlijk nooit echt rustig in een toestel zitten. En om maximale grip te krijgen op het ongrijpbare heb ik in ieder geval altijd goed mijn huiswerk goed gedaan. Vliegtuigtype, afstand, de betere plaatsen, safety record, you name it, I know it.

Ik kijk met grote graagte en hardnekkige regelmaat naar vliegfilmpjes op YouTube of naar Air Crash Investigation op National Geographic. Ik heb gesmuld van de biografie van Scott Berg over Charles Lindbergh en in North Carolina moest ik natuurlijk naar het monument in Kitty Hawk en de plek waar The Wright Brothers in december 1903 voor het eerst los van de grond kwamen. Mijn Mekka.

Straks met de A380 naar Dubai en dan door naar Colombo, Sri Lanka. Emirates lokt ons niet alleen met deze luchtreus, maar ook met gratis wi-fi, een viergangenmaaltijd en een schier oneindige hoeveelheid films en ander vermaak op het scherm voor je neus. Zo vliegt de tijd voorbij.  

Brighton Rock

Geplaatst op door
Beantwoorden

uriah-heep-bNiks fly-drive, niks Kanaaltunnel, in mijn jeugd was er de ferry en – gaaf, maar wat een stank en pokkenherrie – de hovercraft om ons het Kanaal over te zetten richting de krijtrotsen van Dover. In mijn puberjaren ben ik verliefd geworden op dat rare Albion, en het is nooit meer overgegaan.

Het moet 1972 zijn geweest toen ik die zomer in Brighton in een hip kelderwinkeltje van mijn zakgeld de net verschenen LP Demons and Wizards van Uriah Heep kocht. Ik kende de groep en de muziek niet, ik denk dat ik geïntrigeerd werd door de door Roger Dean ontworpen hoes met een lokkende tovenaar in een fantasieland met watervallen en donkere luchten waar Dean met Yes ook zo’n succes mee had.

Ik was blown away toen ik Demons and Wizards voor het eerst hoorde op mijn hotelkamer op mijn portable draaitafel. Het was rock, het was hard, snel, maar het was ook melodieus, met akoestische gitaren en hemelse koortjes. De hitsingle Easy Livin’ stond als een huis, en denderde als een trein met het pompende orgel van Ken Hensley.

Het zijn mooie herinneringen aan de vooravond van weer een Brits bezoek. Nu mag je Uriah Heep niet meer leuk vinden – foute bombast – maar het is toch die muziek van zo rond je vijftiende die heel diep ergens in je geheugenopslag zit en – hoe dan ook – vormend voor the years to come. Als ik straks in de buurt van Brighton ben, zal ik toch even denken: Easy Livin’, het is best goed gelukt.